0 review(s) | Add your review
Mieczysław Paweł Migoń, Zarys koncepcji filozofii "niższego" i "wyższego" człowieka. Nowy typ antropologii filozoficznej infrastruktur osobowego bytu ludzkiego, Gdańsk 2009, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwo GSW. ISBN 978-83-89762-25-2. Stron 212, format 17x24 cm (B5), cena: 20,00 zł
20,00 zł
Dyscyplina: Filozofia
SKU: 025
   
Tytuł Zarys koncepcji filozofii "niższego" i "wyższego" człowieka. Nowy typ antropologii filozoficznej infrastruktur osobowego bytu ludzkiego
Podtytuł Rozprawa habilitacyjna
Autor Mieczysław Paweł Migoń
Recenzent prof. nadzw. dr hab. Janina Kubka
Rok wydania 2009
Wydanie Wydanie drugie poprawione
Strony 212
Format (cm) 17x24 cm (B5)
ISBN 978-83-89762-25-2
Cena (zł) 20,00

Dodatkowe informacje

Rozprawa habilitacyjna stanowiąca autorską próbę prezentacji nowego typu antropologii filozoficznej infrastruktur bytowych (ludzkiego bytu osobowego). Jej prezentacja wiąże się m.in. z prowadzonym przez autora krytycznym dialogiem zarówno z tymi myślicielami, którzy przyczynili się do „odpodmiotowienia” człowieczeństwa (C. Lévi-Strauss) bądź też jego „ograniczenia” (M. Heidegger, K. Jaspers), jak i inspirującym dialogiem z myślicielami, którzy opowiadali się lub opowiadają się za „podmiotowością” człowieczeństwa, a mianowicie: W. Jamesem, M. Schelerem, N. Hartmannem, E. Stein, C.G. Jungiem, H. Plessnerem, R. Swinburnem, P.F. Strawsonem, R. Otto i innymi.

Przedmowa

Tytuł rozprawy habilitacyjnej brzmi: „Zarys koncepcji filozofii »niższego« i „wyższego” człowieka. Nowy typ antropologii filozoficznej infrastruktur osobowego bytu ludzkiego”. Rozprawa ta stanowi autorską próbę prezentacji nowego typu antropologii filozoficznej infrastruktur bytowych (ludzkiego bytu osobowego). Jej prezentacja wiąże się m.in. z prowadzonym przeze mnie krytycznym dialogiem zarówno z tymi myślicielami, którzy przyczynili się do „odpodmiotowienia” człowieczeństwa (C. Lévi-Strauss), bądź też jego „ograniczenia” (M. Heidegger, K. Jaspers), jak i inspirującym dialogiem z myślicielami, którzy opowiadali się lub opowiadają się za „podmiotowością” człowieczeństwa, a mianowicie: W. Jamesem, M. Schelerem, N. Hartmannem, E. Stein, C.G. Jungiem, H. Plessnerem, R. Swinburnem, P.F. Strawsonem, R. Otto i innymi.

Chciałbym pokazać, że antropologia filozoficzna infrastruktur osobowego bytu ludzkiego może stanowić próbę „ugruntowania” kategorii „człowieczeństwa”, aby w zasadzie nie przeciwstawiać jego różnych form.

Z racji przywiązywania dużej wagi do dialogu z tradycją filozoficzną bądź też z tradycją antropologiczną w swojej rozprawie starałem się zachować właściwą proporcję w doborze literatury i to zarówno w odniesieniu do źródeł cytowanych lub w przytaczaniu sądów ze strony interpretatorów odnośnie danej kwestii (w jej odpowiednim naświetleniu) w obrębie różnych typów antropologii, także w przedstawianiu własnej interpretacji kwestii „obecnych” w różnych typach antropologii, jak i w prezentacji własnej koncepcji filozoficznej „niższego” i „wyższego” człowieka.

Z kolei w doborze stosowanych metod w tej rozprawie preferowane są: metoda analityczna (analiza cząstkowa), metoda syntetyczna, metoda opisowa i wyjaśniania, a także metoda fenomenologiczna, etc., użyteczne w badaniach filozoficznych infrastruktur bytowych, tj. „niższego” i „wyższego” człowieka „w obrębie” osobowego bytu ludzkiego.

Rozprawa składa się z wprowadzenia, trzech części, a mianowicie: „Ku realności „niższego” i „wyższego” człowieka w ramach cielesno-psychiczno-duchowej struktury bytu ludzkiego (jako bytu osobowego)” (część pierwsza); „Rzeczywistość „niższego” i „wyższego” człowieka w obrębie żywego ludzkiego bytu” (część druga); „Ku tożsamości osoby ludzkiej” (część trzecia); z dwunastu rozdziałów, zakończenia, bibliografii, indeksu osobowego. Rozprawa ta zawiera także przedmowę, podsumowanie i przypisy dotyczące poszczególnych rozdziałów.

Niektóre fragmenty zarysu koncepcji filozofii „niższego” i „wyższego” człowieka były przedstawione podczas międzynarodowej konferencji fenomenologicznej w Uniwersytecie w Luksemburgu (1992 r.) i międzynarodowego kongresu fenomenologicznego w Uniwersytecie w Macerata, Włochy (1996 r.), a także podczas ogólnopolskiej konferencji odnośnie filozoficznych wizji i modeli świata w Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku (2003 r.) [obecnie Akademii Pomorskiej w Słupsku]. Należy tutaj podkreślić, że koncepcja ta wzbudziła zainteresowanie i oddźwięk w toczących się dyskusjach konferencyjnych / kongresowych.

Dotychczas zostały opublikowane niektóre z fragmentów filozofii „niższego” i „wyższego” człowieka dotyczące kwestii realności oraz doświadczenia czasu („chronos”, „kairos”) (zob.: przypisy). Z kolei autoreferat poświęcony realnemu istnieniu „właściwych” infrastruktur osobowego bytu ludzkiego, który wysłałem z przeznaczeniem do wzięcia swego udziału w XXI Światowym Kongresie Filozoficznym w Stambule (Turcja) zarówno uzyskał akceptację ze strony Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego XXI Światowego Kongresu, Jego Przewodniczącego I. Kuçuradi oraz S. Vossa, jak i został opublikowany w The Proceedings of the Twenty-First World Congress of Philosophy (ed. I. Kuçuradi), Philosophical Anthropology (ed. S. Voss), Vol. 9 (zob.: przypisy do rozdziału IV).

 

Gdańsk, 25.02.2006

Spis treści

Część pierwsza. Ku realności „niższego” i „wyższego” człowieka w ramach cielesno-psychiczno-duchowej struktury bytu ludzkiego (jako bytu osobowego).

  1. Zarys problematyki „niższego” i „wyższego” ja (zwięzła analiza wybranych stanowisk filozoficznych).
  2. Zarys problematyki „człowieka wewnętrznego” i „człowieka zewnętrznego” (zwięzła analiza wybranych stanowisk filozoficznych).
  3. Próba określenia dotychczasowego stanu badań nad problematyką „niższego” i „wyższego” człowieka.
  4. Realność „niższego” i „wyższego” człowieka „w obrębie” ludzkiego bytu (jako osobowego).

Część druga. Rzeczywistość „niższego” i „wyższego” człowieka w obrębie żywego ludzkiego bytu.

  1. Warstwy i szczeble dotyczące „niższego” i „wyższego” człowieka w obrębie ludzkiego bytu.
  2. Związek pojęcia „natura ludzka” / „kondycja ludzka” z pojęciem „niższy człowiek” i „wyższy człowiek”.
  3. Wielowymiarowa rzeczywistość „niższego” i „wyższego” człowieka „w obrębie” żywego ludzkiego bytu.

Część trzecia. Ku tożsamości osoby ludzkiej.

  1. Fenomen tożsamości osoby ludzkiej.
  2. Związek „niższego” i „wyższego” człowieka z pierwotnym doświadczeniem moralności.
  3. „Niższy” i „wyższy” człowiek w związku cnót w czasie „chronos” i „kairos”.
  4. Koekstensywność transcendentaliów w „niższym” i „wyższym” człowieku (jako infrastrukturach bytowych).
  5. Fenomen „sakralizacji” „niższego” i „wyższego” człowieka w obrębie osoby ludzkiej.
  6. Ponadto: przedmowa, podziękowania, wprowadzenie, zakończenie, bibliografia, wykaz tabeli, indeks osobowy.

Sprzedaż na miejscu lub wysyłkowo na podstawie zamówienia przesyłanego e-mailem:

  Sprzedaż publikacji